نقد اجتماعی در آثار داستانی بزرگ علوی

چکیده بزرگ علوی ( 1282- 1375ش) از نویسندگان معروف و اجتماعی نویس ایران در دوره معاصر است. او در طول 60 سال نویسندگی بر این اصل وفادار بوده است که هر نویسنده ای در آفرینش اثر خود بطور خواسته یا ناخواسته متاثر از شرایط اجتماعی،سیاسی و فرهنگی زمان خود قرار می گیرد که خود در موقع نوشتن با بیان کردن آن اوضاع در آثارش به این شرایط شهادت می دهد. علوی به ادبیات اجتماعی تعلق داشت،ادبیاتی که موضوع آن با توجه به اینکه خود علوی نیز بعضی از آنها تجربه کرده است- بر یک زمینه حاد تاریخی مستند است و از همین رو با قدری تسامح می توان آثار او را نوعی ادبیات مستند نامید که عناصر آن ماخوذ از یک زمان و مکان معین می باشد که افراد جامعه آن دارای سرنوشت تاریخی اند. در این پژوهش اهتمام شده است که ارتباط بین آنچه بزرگ علوی و روزگاری که این آثار را در آن هنگام به قلم آورده و نحوه برخورد او با زندگی آن چنان که در آثار وی جلوه گرست و در جامعه ای که در آن زیسته است و دیدگاه خاص نویسنده در مورد نگرش به مسائل اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و... به شیوه گسترده نشان داده شود. در فصل اول این تحقیق پس از تعریف و تبیین موضوع، زندگی و آثار بزرگ علوی که به اختصار بررسی شده است، در فصل دوم به مسائل اجتماعی، سیاسی و فرهنگی موجود در جامعه دوران زندگی نویسنده اشاره کرده ایم ودر فصل سوم به آداب و رسوم و خرافات و باورها در بین مردم و.... و در فصل چهارم به نظام خانواده و زیورآلات و وسایل آرایشی و موسیقی و... و در فصل پنجم به خوراک و پوشاک و... و در فصل ششم به معماری شهرها و وسایل روشنایی و گرمایی و فصل هفتم به داد و ستد و... و در فصل هشتم به بیماریها و درمان، جانوران و رُستنی و کانی ها که در آثار نویسنده نمود پیدا کرده اند اشاره کرده و نمونه هایی را بیان کرده ایم. کلمات کلیدی: 1. بزرگ علوی 2. نقد اجتماعی 3. ادبیات معاصر 4. رمانمعاصر فارسی 5. اوضاع اجتماعی دوره معاصر